پتانسیل آللوپاتیکی ارقام برنج ایرانی (oriza sativa l.) روی خصوصیات رشدی علف هرز سوروف (echinochloa cruss-galli l.)

به منظور بررسی توانایی عصاره آبی پوسته ارقام برنج ایرانی بر کنترل جوانه­زنی و رشد گیاهچه های سوروف، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با 3 تکرار و در دو شرایط آزمایشگاه و گلخانه مورد مطالعه قرار گرفت. در این تحقیق که در سال 1389 در گروه زراعت دانشکده کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس اجرا شد، تأثیر عصاره پوسته 20 رقم برنج در 4 غلظت (شاهد، 5،10 و 15 درصد) بر جوانه زنی و رشد گیاه چه های علف هرز سوروف، مورد آزمایش قرار گرفت. مطالعات آزمایشگاهی نشان داد که تعدادی از ارقام برنج تأثیر  تحریک کننده و برخی دیگر اثر بازدارنده بر رشد علف هرز سوروف دارند. رقم خزر بیش ترین  بازدارندگی را بر درصد جوانه زنی، سرعت جوانه زنی، طول ریشه چه، طول ساقه چه، وزن خشک ریشه چه و وزن خشک ساقه چه نشان داد. هم چنین ارقام اصلاح شده نسبت به ارقام بومی دارای خاصیت بازدارندگی بالاتری بودند، در حالی که ارقام بومی نقش مهمی در تحریک جوانه زنی دانه سوروف ایفا کردند. نتایج تحقیقات گلخانه­ای نشان داد که رقم خزر باعث کاهش معنی دار درصد جوانه زنی، سرعت جوانه زنی، طول ریشه چه، وزن خشک ریشه چه و ساقه چه و وزن خشک کل علف هرز سوروف (01/0p≤) گردید. رقم ندا بالاترین نقش کنترل کنندگی بر طول ساقه چه را نشان داد. این مطالعه نشان داد که ارقام مختلف تأثیرات متفاوتی را در بازدارندگی بر فاکتورهای رشدی سوروف داشته، که از این خصوصیت می توان به عنوان یک علف کش طبیعی استفاده نمود. هم چنین افزایش غلظت عصاره سبب افزایش تأثیر بازدارندگی و تحریک­کنندگی ارقام مختلف برنج بر علف هرز سوروف گردید.